هم نفسم

با آن احساس زيبايت جان ميدهي به من ، عشق من

چه روزهاي آرامي دارم با تو ، چه زيبا ميشود اين زندگي با تو

كاش زودتر تو را ميديدم ، كاش زودتر با قلب مهربانت آشنا ميشدم

تو چه كردي با دلم ، دلم بدجور عاشقت شده

تو چه هستي عشق من ، مرا ديوانه ي خودت كردي

از چشمانت بنويسم يا از قلب مهربانت

از احساست بنويسم يا از صداي دلنشينت

نه ديگر ، من كم آورده ام ، تو بگو از آن حرفهاي عاشقانه ات

چرا به من خيره شده اي ، چرا سكوت كرده اي و حرفي نميزني

مگر تا به حال كسي مثل من ديوانه ات نشده

مگر تا به حال كسي اينگونه عاشقت نشده

به تو حق ميدهم ، حال خودم را كه ميبينم ،

باور نميكنم كه اينگونه اسيرم

جرعه اي از آب چشمه ي زلال دلت را نوشيدم

همانجا ، در كنار همان چشمه ي زلال غرق شدم

در احساسات يك عاشق ماندگار

اينگونه مرا نگاه نكن ، فكر كرده اي كه از نگاهت خسته ميشوم

نه عزيزم بيشتر از اينكه هستم عاشقت ميشوم

پس آنقدر نگاهم كن ، تا ديوانه شوم ،

باز هم نگاهم كن تا از حال بروم و فداي عشقت شوم ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: